Sztuka - Naród - Pamięć

Dyskusja panelowa towarzysząca wystawie „Historiofilia. Sztuka i polska pamięć”

21 czerwca 2017 r., g. 17:00
Stara Drukarnia Naukowo-Techniczna, Warszawa, ul. Mińska 65

Prowadzenie debaty: dr Piotr Bernatowicz 

„Narodowy artysta organizuje wyobraźnię, jak na przykład polityk narodowy organizuje siły stanu” - pisał Cyprian Kamil Norwid (Promethidion). Dzisiejsi artyści nadal spełniają zadanie organizowania wyobraźni zbiorowej, choć główny nurt sztuki współczesnej w Polsce dąży raczej do przeorganizowania wyobraźni tak, by przestała stanowić element budujący wspólnotę, a Polacy rozpłynęli się w trans-narodowej, utopijnej społeczności różnorodnych podmiotów.

Przyczyny takiego stanu rzeczy były wielokrotnie dyskutowane i opisywane. Zdaje się, że mamy jasność co do genezy tych procesów, które pojawiły się na Zachodzie wraz z przeformułowaniem modernistycznych paradygmatów w drugiej połowie XX wieku, a w Polsce na dobre zaistniały po 1989 roku. Natomiast nie pojawiła się żadna spójna koncepcja wyjścia z tej sytuacji, zahamowania niekorzystnego z punktu widzenia polskiej tożsamości kulturowego procesu.

Jednocześnie obecna sytuacja polityczna umożliwia nie tylko namysł nad stanem współczesnej polskiej kultury prowadzony z perspektywy w pełni uznającej wagę narodowego bytu, ale także wpływ na przebudowę sceny kulturalnej zgodnie z ideami troski o trwałość i przyszłość narodu. Jakie powinny być założenia nowej polityki kulturalnej? Jak przeprowadzić kontrkulturową rewolucję? Co z dotychczasowych osiągnięć III RP nadają się do utrwalenia? Jak organizować wreszcie kolekcje muzealne, które stanowią materialną formę zbiorowej wyobraźni, która jednocześnie przenosi i utrwala wspólnotowe 

• dr Kazimierz Piotrowski, historyk, krytyk i filozof sztuki (ASP im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi)
• Karolina Staszak, historyk i krytyk sztuki (redaktor naczelna magazynu o sztuce ARTEON)
• Grzegorz Braun, reżyser i publicysta