Waldemar Łysiak - pisarz, publicysta, eseista, architekt [SYLWETKA]
We wtorek, w dniu Święta Niepodległości, prezydent Karol Nawrocki odznaczył Waldemara Łysiaka Orderem Orła Białego. Pisarz, publicysta, eseista, architekt jest autorem kilkudziesięciu książek.
Waldemar Łysiak urodził się 8 marca 1944 r. w Warszawie. Jego ojcem był inżynier Stanisław Łysiak, a matką Wiktoria z Kowalewskich. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Prusa w Warszawie, w 1963 r., rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Po 5 latach uzyskał dyplom inżyniera architekta ze specjalizacją w zakresie konserwacji zabytków.
W 1965 r. ożenił się z Zofią Poisel, z którą ma troje dzieci. Jego syn Tomasz został dziennikarzem, publicystą, scenarzystą i aktorem.
Waldemar Łysiak w 1968 r. rozpoczął pracę w Polskich Pracowniach Konserwacji Zabytków, uznał jednak, że chce się dalej kształcić. W latach 1970–1972 studiował na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Rzymskiego, a w latach 1970–1973 studiował też w Międzynarodowym Centrum Studiów nad Ochroną i Konserwacją Zabytków w Rzymie. W 1977 r. na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej obronił pracę doktorską pod tytułem „Doktryna fortyfikacyjna Napoleona”. Na tym samym wydziale wykładał także historię kultury i cywilizacji.
Literacki debiut i kariera
Łysiak zadebiutował w 1974 r. powieścią pod tytułem „Kolebka”. Została ona bardzo dobrze przyjęta przez krytyków, nagrodzono ją również w konkursie z okazji 50-lecia Związku Literatów Polskich i 25-lecia PRL. Jeszcze w tym samym roku, kiedy Łysiak wrócił ze studiów na La Sapienzy, napisał esej o włoskim mieście Orvieto, który wszedł w skład „Zbioru esejów o kulturze włoskiej”.
W książkach i artykułach bardzo często poruszał tematykę napoleońską. W 1976 r. ukazała się jego „Szuańska ballada”, w której osią fabuły Łysiak uczynił historię konfliktu pomiędzy Napoleonem Bonaparte a Georges`em Cadoudalem. Tematyka napoleońska obecna jest również w takich książkach, jak „Francuska ścieżka” z 1976 r., „Empirowy pasjans” z 1977 r., „Cesarski poker” z 1978 r. oraz „Szachista” z 1980 r.
Książki Łysiaka są różnorodne gatunkowo. Tworzył powieści historyczne i kryminalne, opowiadania fantastycznonaukowe, a także pozycje sensacyjne, biografie oraz autobiografie. Jest również autorem książek poświęconych polityce. W swoich powieściach i felietonach nie bał się krytykować ważnych osobistości, często zasłużonych dla polskiej polityki i kultury.
W latach 2013 - 2020 Łysiak współpracował jako felietonista z tygodnikiem „Do Rzeczy”, w przeszłości publikował także m.in. w „Najwyższym Czasie”, „Gazecie Polskiej” i „Niezależnej Gazecie Polskiej”. Od 2011 r. jego felietony ukazywały się w tygodniku „Uważam Rze. Inaczej pisane”.
Prywatnie Łysiak uwielbia unikatowe książki, które gromadzi w swojej domowej bibliotece. - Jestem dumnym posiadaczem rękopisu wiersza Norwida „Poezja”. Pełnego rękopisu, wielozwrotkowego. To jest jeden z największych nabytków w moim prywatnym zbiorze cymeliów. Naturalnie numerem jeden był i będzie, jedyny jaki istnieje na świecie, egzemplarz „Trenów” Jana Kochanowskiego z pierwszego wydania, z 1580 roku. Ale zaraz w następnej kolejności jest właśnie ten rękopis Norwida" - powiedział Łysiak PAP w 2020 r. (PAP)
akr/ rbk/ ał/
