Europejskie orędzie izraelskiego choreografa O. Naharina z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca
W tańcu chodzi o bycie w chwili. Wsłuchanie się w zakres doznań oraz pozwolenie na to, by stało się ono paliwem uczuć, form i treści - napisał w europejskim orędziu z okazji obchodzonego 29 kwietnia Międzynarodowego Dnia Tańca izraelski choreograf Ohad Naharin.
Z okazji 70. rocznicy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI), a także mając na uwadze międzykulturowy i międzynarodowy aspekt wspólnego języka, jakim jest taniec, Rada Wykonawcza oraz Międzynarodowy Komitet Tańca ITI zaprosili pięcioro autorów do napisania pięciu przesłań z okazji przypadającego 29 kwietnia Międzynarodowego Dnia tańca, po jednej dla każdego z regionów UNESCO: Afryki, obu Ameryk, krajów arabskich, Azji i Pacyfiku oraz Europy.
Autorem europejskiego orędzia jest izraelski choreograf Ohad Naharin - dyrektor artystyczny Batsheva Dance Company i twórca języka ruchowego GaGa.
Orędzie dla Afryki napisał Salia Sanou z Burkina Faso, orędzie dla krajów arabskich - Georgette Gebara, tancerka i choreografka z Libanu. Autorem orędzia dla Azji i Pacyfiku jest pochodzący z Hongkongu choreograf Willy Tsaot, a orędzie dla obu Ameryk napisała kubańska choreografka Marianela Boan.
Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca przesłał PAP tekst europejskiego orędzia Ohada Naharina.
"W tańcu chodzi o bycie w chwili. Wsłuchanie się w zakres doznań oraz pozwolenie na to, by stało się ono paliwem uczuć, form i treści. Zawsze jednak powinniśmy pamiętać o tym, skąd pochodzimy.
Gdy jestem pytany, o czym są moje prace, zawsze odpowiadam, że przede wszystkim o sobie samych. O tym, jak ich poszczególne elementy spotykają się we wspólnej narracji, na którą składają się głośność, delikatność, eksplodująca energia. Badanie ruchu, organizacji i struktury. Poczucie humoru, dynamika, przesada i niedopowiedzenie, połączenie przyjemności i wysiłku, sublimacja szaleństwa i pasji tancerzy oraz fantazja, które splatają się w czystą formę.
Najlepsze prace taneczne dotykają wzniosłości, nawet jeśli daleko im do doskonałości. Musimy sprzeciwiać się myśleniu w kategoriach konserwatywnych i konwencjonalnych, które cechują edukację i szkolenia taneczne, i porzucić stare idee na rzecz nowych, lepszych. Musimy pamiętać, by tańczyć choć trochę każdego dnia… Musimy pamiętać, by tańczyć choć trochę każdego dnia… i nigdy nie robić tego przed lustrem" - napisał Nahrin.
Przekład z języka angielskiego – Józef Jaskulski z Instytutu Muzyki i Tańca.
W 1982 r. Komitet Tańca Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) ustanowił 29 kwietnia – dzień, w którym przyjął chrzest twórca nowoczesnego baletu Francuz Jean-Georges Noverre (1727-1810) – Międzynarodowym Dniem Tańca. Przesłaniem Międzynarodowego Dania Tańca jest celebrowanie tańca, czerpanie radości z uniwersalnego charakteru tej formy sztuki, przekraczanie granic politycznych, kulturowych i etnicznych oraz łączenie ludzi przy pomocy uniwersalnego języka tańca.
Co roku w świat wysyłane jest orędzie wybitnego choreografa lub tancerza wybranego przez Międzynarodowy Komitet Tańca ITI we współpracy ze stowarzyszeniem World Dance Alliance. Ich autorami w minionych latach byli m.in. amerykańska tancerka i badaczka antropologii tańca Katherine Dunham, francuski tancerz i choreograf Maurice Bejart, egipski tancerz i choreograf Mahmound Reda, japoński tancerz Kazuo Ohno oraz amerykański tancerz i choreograf Robert Joffrey. W 2017 r. autorką orędzia była amerykańska choreograf Trisha Brown.(PAP)
autor: Grzegorz Janikowski
edytor: Paweł Tomczyk
gj/ pat/
