13 sierpnia 1961 roku uważa się za datę rozpoczęcia budowy Muru Berlińskiego
Za datę rozpoczęcia budowy muru uważa się 13 sierpnia 1961 roku. Tego dnia rozpoczęła się Akcja Róża, w której ramach zaczęto budować zasieki z drutu kolczastego opasujące sowiecka strefę okupacyjną Berlina. Docelowo umocnienia osiągnęły wysokość od 3,4 do 4,2 metra. W utrzymaniu szczelności pomagał system ponad 300 wieżyczek wartowniczych.
Nie odstraszało to jednak mieszkańców NRD przed podejmowaniem prób przedostania się do wolnego świata. Zorganizowano aż 5075 udanych ucieczek do Berlina Zachodniego. Nie wszystkim się jednak udało. Przy próbach ucieczek na Zachód zginęło wiele osób. Szacunkowa liczba ofiar waha się między 136 a 239.
Za pierwszą śmiertelną ofiarę muru uważa się Idę Siekmann. Zginęła ona skacząc z okna domu przy Bernauer Strasse.
Jedyną ofiarą muru berlińskiego spoza Niemiec był 24-letni Polak – Franciszek Piesik. Utonął on w jeziorze Nieder Neuendorfer See przy próbie przedostania się do Berlina Zachodniego.
Kluczową rolę w faktycznym upadku muru odegrał rzecznik Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED) Guenter Schabowski. Podczas transmitowanej na żywo konferencji prasowej 9 listopada 1989 roku oświadczył on, że władze NRD złagodziły przepisy dotyczące podróży, pozwalając każdemu obywatelowi wyjechać z kraju. Dopytywany przez dziennikarzy o termin wejścia nowych przepisów w życie, odpowiedział: "Według mojej wiedzy - natychmiast, niezwłocznie". Jak później się okazało, pomyłka NRD-owskiego dygnitarza wywołała efekt domina.
13 czerwca 1990 rozpoczęto oficjalną rozbiórkę muru. Zakończono ją 30 listopada tego samego roku. Pozostawiono 6 odcinków budowli, które upamiętniają dawny podział. (PAP)
