Spory o zwierzęta domowe coraz częstsze w sprawach rozwodowych
Prawo nie reguluje wprost prawa do zwierząt w razie rozwiązania małżeństw właścicieli czy też w razie ich śmierci - wskazuje w środowym wydaniu "Rzeczpospolita". Zwraca uwagę, że sądy raczej unikają tych kwestii, a spraw tego typu jest coraz więcej
Gazeta podkreśla, że w takich sprawach stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy, z uwzględnieniem przywiązania do zwierzaków.
Dla porównania, dziennik podaje przykład Hiszpanii zwierzęta towarzyszące, traktowane do tej pory jako rzeczy, ostatnio uznano prawnie za istoty czujące, które mają być uwzględniane podczas postępowań rozwodowych, spadkowych, a także w sprawie opieki – jak nad dziećmi. Nowe przepisy ukróciły też możliwość zajęcia zwierzęcia ze względu na długi właściciela - czytamy.
W Polsce - jak zauważa "Rz" - te kwestie się też pojawiają, np. przy rozwodach – wskazują prawnicy zajmujący się tymi sprawami. W jednym z wyroków krakowski sąd okręgowy orzekł, że przyjaźń człowieka z psem jest dobrem osobistym (katalog tych dóbr ma charakter otwarty).
W artykule "Rz" zaznaczono, że przepisy koncentrują się na majątkowej stronie zagadnienia, np. zniesienia współwłasności nie da się w pełni stosować do pieska. Nie można go np. podzielić, tak jak działki.
Gazeta zwraca uwagę, że o prawie do kontaktu ze zwierzęciem przepisy wprost nie mówią właściwie nic. Ustawa o ochronie zwierząt stanowi, że zwierzę jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia nie jest rzeczą. "Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę, a w sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy. Spory o domowe zwierzęta coraz częściej pojawiają się w sprawach rozwodowych, a zwłaszcza o podział majątku dorobkowego, bo zwierzęta – czasem bardzo kosztowne w zakupie i w utrzymaniu – są składnikiem majątku, a sprawy te są specyficzne ze względu na emocjonalną więź z właścicielami. Dlatego często każde z małżonków żąda przyznania psa czy kota na jego wyłączną własność" - napisano. (PAP)
