Zmarł reżyser teatralny Tadeusz Bradecki. Zanussi: miał bardzo bogatą osobowość
Zmarł reżyser teatralny Tadeusz Bradecki, przez wiele lat związany z krakowskim Starym Teatrem a także warszawskim Teatrem Narodowym. Miał 77 lat- poinformował Teatr Śląski, gdzie Bradecki pełnił funkcję dyrektora artystycznego. Miał bardzo bogatą osobowość - powiedział PAP Krzysztof Zanussi.
Tadeusz Bradecki urodził się w 1955 roku, był absolwentem krakowskiej PWST, siedem lat później otrzymał tamże tytuł reżysera dramatu. Odbył staż we wrocławskim Teatrze Laboratorium, a następnie staż aktorski u Petera Brooka.
"Od początku swej działalności związany był ze Starym Teatrem w Krakowie, najpierw jako aktor, następnie jako reżyser, a ostatecznie jako dyrektor naczelny i artystyczny krakowskiej sceny. W latach 2003–2007 był także reżyserem Teatru Narodowego w Warszawie. W roku 1998 roku jako pedagog związał się z PWST w Krakowie. Był także członkiem indywidualnym Unii Teatrów Europy" - przekazał Teatr Śląski.
Jak podkreślono, za dyrekcji Tadeusza Bradeckiego w Teatrze Śląskim, prezentowano między innymi gościnnie "spektakle z prestiżowych europejskich scen (projekt Europejska Witryna Teatralna), a zespół z Katowic prezentował swoje tytuły przed publicznością m.in. Hiszpanii, Francji i Węgier".
Przypomniano, że na katowickiej scenie Teatru Śląskiego Bradecki wyreżyserował "Polterabend" (2008) wg tekstu S. Mutza oraz dwa tytuły Szekspira: "Poskromienie złośnicy" (2009) i "Wszystko dobre, co się dobrze kończy" (2010). Jego ostatnim przedstawieniem w Teatrze Śląskim była "Sztuka" Yasminy Rezy na Scenie w Malarni (2017), która do teraz jest w repertuarze.
"Był laureatem Nagrody im. Leona Schillera i Nagrody im. Konrada Swinarskiego oraz dwukrotnym laureatem Złotego Yorika za przedstawienia szekspirowskie. Otrzymał także nagrodę Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka ITI UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą" - czytamy w komunikacie Teatru Śląskiego.
Reżyser ponad stu przestawień w teatrach polskich i zagranicznych. (m.in. w Korei, Kanadzie, Francji i Austrii). Jako aktor wystąpił w filmach Krzysztofa Kieślowskiego, Krzysztofa Zanussiego i Tadeusza Konwickiego. Bradecki był również autorem dramatów takich jak "Wzorzec dowodów metafizycznych", "Nokturn" i "Saragossa".
Zanussi w rozmowie z PAP przypomniał o znakomitych sztukach w Starym Teatrze w Krakowie, kiedy Bradecki był jego dyrektorem w latach 1990-1996.
„Wiele razy występował w moich filmach, aż do przedostatniego w mojej dotychczasowej filmografii +Eteru+. Tam akurat zagrał nieznaczący epizod” - powiedział Krzysztof Zanussi. „Ale powierzyłem mu także główną rolę w +Constans+, która została napisana specjalnie dla niego.”
Reżyser wskazał również, że Bradecki był wybitnym dramatopisarzem, co często umyka uwadze, choć jego sztuki nie zostały należycie docenione.
„Jego debiutancka, z dużym rozmachem pomyślana, sztuka, zatytułowana +W piaskownicy+ miała swoją premierę i w Starym Teatrze w Krakowie, i w Teatrze Polskim w Warszawie” - przypomniał Zanussi. Jak ocenił: „była czymś bardzo oryginalnym na tle polskiego teatru - barwnym, pełnym teatralnego życia, ale też i traktatem filozoficznym. To była polemika z racjonalizmem, próba krytycznego spojrzenia na romantyzm” - ocenił twórca „Barw ochronnych”, podkreślając, że i druga ze sztuk pióra Tadeusza Bradeckiego zasługiwała na wysokie uznanie. „Wystawiono ją w Teatrze Narodowym w Warszawie i była poświęcona Janowi Potockiemu, autorowi +Rękopisu znalezionego w Saragossie+”.
Jak przekonywał Zanussi, „były to jego wielkie dzieła, tylko bardzo odległe od obowiązującej mody. A że nasz świat teatru i filmu jest światem bardzo koteryjnym, wszystko to zostało gdzieś zepchnięte na margines” - zaznaczył.
Rozmówca PAP podkreślił, że skromność, rzetelność, dokładność i odpowiedzialność Tadeusza Bradeckiego niesłusznie bywały w polskim środowisku artystycznym niedoceniane.
Zanussi zaznaczył jednak, że mimo niewystarczającego uznania w Polsce zrobił olbrzymią karierę w Kanadzie. „Znalazł się w czołówce reżyserów i stał się pierwszoplanową postacią teatru, o czym w Polsce mało kto wie i pamięta. Tymczasem Stratford Festiwal w Ontario okazało się miejscem, w którym triumfował wielokrotnie” - wyjaśnił Krzysztof Zanussi. (PAP)
jjk/
